Naging mabuti ka sakin

 

Naging mabuti ka sakin

By: Nickole Kim B. De Jesus

Pangatlo ng Disyembre. Naaalala ko pa tayo ay magkasama. Nilamig ako at pinahiram mo sakin ang hoodie mo. Ang ganda ng gabi, ang mga bituin ay nagniningning at ang buwan ay nagbibigay ng ilaw sa kadiliman. Hawak-hawak ang mga kamay, pauwi sa aking bahay. Pero ngayaon tayo ay mag kahiwalay, wala na tayo, wala ng pagibig, pero okay lang ako.

 

Nakaapat na taon, di parin tayo nag uusap. Naglalakad lang ako at bigla kita nakita, nakapila sa isang restaurant na puputahan ko din. Napansin mo ako, pero di mo ako pinansin. “oy! si Eva ba yan?”  May narinig akong boses na papalapit sakin. “Ay! Hi josh!” Sabi ko. “Ay! Si Eva nga, musta na?” Tanong ni Josh. “Okay naman, bibili lang ng ice cream at fries.” Sabi ko kay Josh. “Ah, nandito din si Liam o.” Sabi ni Josh, nakaturo kay Liam. “Oo nga, nakita ko.” Sabi ko, sinusubukan na hindi maging awkward. “Sabay na kaya tayo mag order, mahaba yung pila he.” Sabi ni Josh. “Di, okay lang, kayo na muna.” Sabi ko. “Sige, kita nalng tayo sa muli.” Sabi ni Josh. “Sige.” Sabi ko. Nung natapos mag order sila Josh at Liam, Nag order na din ako. ‘Medyo awkward kami ha…’ naisip ko sa sarili ko.

 

Makalipas ng dalawang araw, nag kita muli kami. “Hello, maligayang pagdating sa starbucks, maaari ko ba kunin ang iyong-“ Bago ko man natapos ang aking pangungusap. “Uh, grande iced coffee lang po, with extra pomp vanilla.” Sabi ni Liam. “Okay po, magiging 128.32 pesos po.” Sabi ko. “Maaari ko bang kunin-“ Bago ko matapos ang aking pangungusap muli ako pinutol. “Kilala mo ako.” Sabi ni Liam. “okay po, Sir. Liam.” Sabi ko sa tono na pangasar. Ilang sandali… “Sir. Liam! Grande iced coffee with extra pomp vanilla!” Sigaw ko. “Salamat po… Ms. Eva.” Sabi ni Liam na pang-asar na tono.  At humagikgik. Namula at nahulog ulit ako sa kanya. ‘Wag ka na muli mahulog sa kanya Eva.’ Sabi ko sa sarili ko. Pagkatapos, Nakita ko ang isang papel sa mesa na iniwan ni Liam, sa loob nito nakasabi ‘let’s catch up with each other (phone number)’

Pagdating ko sa bahay, tiningnan ko ulit ang papel. “Seryoso ba tong lalaki? Nakaraang dalawang araw parang ayaw pa niya ako tingnan.” Sabi ko sa sarili ko. Idinagdag ko siya sa aking mga contacts.

 

[messages]

Eva: Liam? Joke ba toh?

Liam: Eva?

Eva: Liam toh right?

Liam: Oo, di ko inasahan na makipay-usap ka talaga sakin.

Eva: At di ko naman inaasahan na bibigay mo sakin ang inyong numero.

Liam: May point ka.

Liam: So…

Liam: Kalian ka free?

Eva: Wala akong pasok sa biyernes

Eva: Teka…

Eva: Ilalabas mo ba ako?

Liam: Di naman ganon

Liam: “Catch up” nga sabi ng papel eh

Liam: Anyways, kita tayo sa Mcdo

Liam: Yung malapit sa trabaho mo, 1pm?

Eva: Cge see you

Liam: C U 2

[end of messages]

‘Wow, binigay nga niya talaga sakin yung number niya! Di ko expect yun ha…’ saisip-isip ko. Nung nag Biyernes na, nag ready ako ng 11am. Pumunta ako ng Mcdo ng 12:35pm dahil ayaw ko maging late. Mga 12:55pm, nakita ko sa entrance si Liam. “Ooy! Liam!” Sabi ko. “ah, Eva.” Sabi niya. “Musta naman?” Tanong ko kay Liam. “okay naman, ikaw?” Sagot ni Liam. “okay lang din, sorry biglaan ha.” Sabi ni Liam. “Di, okay lang. La din naman ako gagawin eh.” Sagot ko. “Kung ganon edi kita-kita tayo pag free tayong dalawa.” Sabi ni Liam. “Sige.” “Sorry na late pala ako, kalimutan ko na 30 minutes early ka lagi.” Sabi ni Liam. “Di, okay lang.”

 

Pagkatapos nun, nagging close ulit kami ni Liam katulad lang nung high school. “Best guy friend” ko siya, at “best small friend” niya naman ako. Akala ko di na kami magiging mag kaibigan pagkatapos ng relasyon namin, pero pagkaraan ng apat taon na hindi naguusap at pansinan ay humantong saamin na maging matalik na magkaibigan muli.

 

Makalipas ng limang pang taon na magkasama at matalik na kaibigan, hindi nagging kami, mayroon din syang nahanap na babae na magiging asawa niya. Tinanong din ako ni Liam kung okay lang na ako ang maging “best man” niya or best woman. Sa wedding niya kailangan ko mag speech at sumang ayon na rin ako.

(speech) 

“Hello there, congrats ha! So uhm… I am very proud of you, sa totoo lamg, di ko inasahan na magpapakasal ka, pero di ko din inasahan na magiging single ka your whole life. Gayunpaman araw mo ito, so try ko na huwag ka pagtawanan o mag kwento ng makakahiya sayo. Si Liam ay isang kamangha-manghang kaibigan, at hindi na ako hihingi ng anuman bagay. Parang kapatid ko na din siya from high school hanggang ngayon, at sa tingin at sa nararamdaman ko, ako din ay isang matalik na kaibigan mo din, dahil ginawa mo nga ako best man kahit woman ako eh. And like I said, I am so very proud of you and congrats.”

pagkatapos ng speech, lumabas ako papunta sa garden at umupo sa swing at tahimik umiyak sa saya at kalungkutan. Mabilis na lumipaad ang oras at nakita kong may parating at upupo sa swing na katabi ko. “Alam mo… makakahanap ka rin ng isang tao balang araw.” Sabi ni Liam. “Alam ko, sobrang saya ko lang para sayo.” Sagot ko. “kilala kita Eva, umiiyak ka dahil saakin…” Sabi ni Liam. “Liam, of course you do, pero proud lang talaga ako sayo.” Sabi ko kay Liam. “Simula nf kasal mo ngayon, nais kong magpasalamat sa iyong pagiging pinakamahusay na jowa…” Sinabi ko humihinto sa gitna ng aking pangungusap at tinuloy ang akin sasabihin. “Naging mabuti ka sakin.”

 

Wakas.